Αυτή, προκύπτει από αυτό που επισημαίνει ο Μίκης Θεοδωράκης, λέγοντας:
« Οι αντιδράσεις των Ελλήνων πρέπει να λάβουν το χαρακτήρα αντιστασιακού- απελευθερωτικού αγώνα», απέναντι στα μέτρα που προωθεί και εφαρμόζει το καθεστώς πολιτικό σύστημα, με τις εντολές της «τρόικας» και εντολοδόχο και εκτελεστή τους την κυβέρνηση.
Έτσι:
- Ο αγώνας είναι ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ, διότι αντιστεκόμαστε στην παράδοση και στην κατοχή από ξένους,
- τού πλέον ζωτικού εθνικού χώρου, αυτού της Οικονομίας μας
- της εθνικής περιουσίας μας που απειλείται
- και της προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειάς μας που λοιδωρείται.
Βιώνουμε μία κατοχή που έχει επιβάλλει το καθεστώς πολιτικό σύστημα και οι πάτρωνές του, δια του «Μνημονίου».
Η αντίστασή μας, γίνεται με τη δράση μας, που διατυπώνεται αμέσως μετά.
- Ο αγώνας είναι ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ, διότι επιχειρούμε να απελευθερώσουμε μονίμως («άπαξ και δια παντός») την Ελληνική κοινωνία από τον δυνάστη της, που είναι η παρούσα πολιτική (και οικονομική) Ολιγαρχία, στην οποία έχει διολισθήσει η Δημοκρατία μας, σιγά-σιγά, όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης, υπό την καθοδήγηση και εξάρτησή της από τα συμφέροντα των διεθνών πατρώνων της.
- Η «άπαξ και δια παντός» απελευθέρωση της κοινωνίας μας από αυτόν τον δυνάστη, μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: Με τη θέληση του Ελληνικού λαού. Αυτή η θέληση, εφ’ όσον υπάρξει, θα υλοποιηθεί με συγκεκριμένη «βαθειά τομή» στο Σύνταγμα που δεν θα επιτρέπει την επανάληψη των φαινομένων που οδήγησαν στη σημερινή «κατοχή» μας από αυτές τις δυνάμεις.
Ο αγώνας αυτός, όπως περιγράφεται παραπάνω, δείχνει καθαρά ότι το κίνημα της ΣΠΙΘΑΣ, δεν είναι κίνημα αποδοκιμασίας και τυφλής άρνησης, αλλά είναι κίνημα ανατροπής των «κακώς κειμένων», με συγκεκριμένες προτάσεις επαναδιατύπωσης όλων των προτύπων που συνθέτουν το κοινωνικό γίγνεσθαι: του οικονομικού, του εκαιδευτικού, του πολιτιστικού, του πολιτικού και του κοινωνικού, που η τρέχουσα χυδαία εκδοχή τους οδήγησε την κοινωνία μας στην καταστροφή και στη διάλυση που όλοι βιώνουμε.
Η ανάγκη επαναδιατύπωσης αυτών των προτύπων, που αποτελεί και απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, είναι το σίγουρο που πρέπει να συμβεί, και μάλιστα επειγόντως, μετά την πτώχευση και κατάρρευση του καθεστώτος μοντέλου διακυβέρνησης.
Αυτό γίνεται με τη ζύμωση ιδεών και προτάσεων που άρχισαν ήδη να κατατίθενται στις διάφορες ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ του κινήματος.
Αφού είδαμε ποια είναι η ταυτότητα του αγώνα μας, μπορούμε να δούμε και τη δράση που προτείνεται, για την επίτευξη του σκοπού μας.
